ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ*kyragel 2006*

33 2006 AΠΟ ΤΑ ΜΕΣΑ ΕΞΩ
Α'ΜΕΡΟΣ
Εδώ και πολλά χρόνια που παρακολουθώ τα πολιτικά πράγματα της χώρας μου, και από μικρός ασχολούμαι με αυτά όπως άλλωστε ο πιο πολύς κόσμος άλλος πολύ άλλος λιγότερο αναλόγως και τις συνθήκες που περιβάλουν τον καθένα μας, όπως π.χ. εμένα από μικρό γύρο μου ήταν τέτοιες που τα παρακολουθούσα με ποιο έντονο τρόπο, έτσι λοιπόν ποτέ μέχρι τώρα δεν έβλεπα τα πράγματα με αδιαφορία αλλά από κοντά και με μεγάλο ενδιαφέρον, νέος πολλές φορές συμμετείχα κιόλας, τώρα αφήνω τα πράγματα στους νεότερους, που το μέλλον τους ανήκει. Λοιπόν εδώ στην Ελλάδα τα προβλήματα τα ξέρουμε λίγο πολύ όλοι μας αλλά από συμφέρον και διότι όλοι μας φταίμε γιαυτήν την κατάσταση τον λαδωμάτων και τον προσωπικών μας συμφερόντων που σιγά σιγά βιολογικός γίναμε πολύ (εαυτούληδες) δεν τα λέμε ανοιχτά αλλά τα κρύβουμε και έτσι στο τέλος μας καβαλάνε. Σε προιγούμενα κεφάλαια αρκετά από αυτά θα τα επαναλάβω όχι σαν προβλήματα μόνο αλλά πιο πολύ πως μπορούν να λυθούν όσο πιο εύκολα, η πιο δύσκολα, η πιο ρεαλιστικά, αρκεί να ξεφύγουμε από τους εαυτούληδές μας και κοιτάξουμε ποιο πολύ την πατρίδα μας, γιατί μόνο αυτή μπορεί να μας δώσει ένα καλό μέλλον με την συλλογικότητα τον πολλών, γιατί έτσι σε υπολογίζουν, και όχι όταν είσαι μόνος. Το πολιτικό μας σύστημα σε γενικές γραμμές είναι καλό επίσης καλοί και πάρα πολύ οι νόμοι που έχουν θεσπιστεί, αλλά τον πολλών παραθύρων και πόρτων και για να τα κλείσουμε πρέπει να υπάρχουν δικλίδες ασφαλείας τέτοιες ώστε να τηρούνται, και πως θα γίνει αυτό; Απλούστατα να ψηφίζουμε έντιμους ανθρώπους και όχι αυτούς που θα διορίσουν το παιδί μας η θα μας δώσουν μια άδεια χτισίματος Η! Η! Η! γιατί εφήμερα αυτό είναι καλό για το παιδί μας, αλλά για τα παιδία τον παιδιών μας μπούμερανγκ προβλημάτων, που φταίχτες δεν θα είναι αυτά αλλά εμείς,διότι δεν είχαμε την οξυδέρκεια μιας καλής επιλογής αλλά μια παλαιά νοοτροπία που έχει επικρατήσει από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, που λέγεται διαπλοκή και σίγουρα έχει παράγει τον ραγιαδισμό. Ξέρουμε όλοι ότι για τα πιο πολλά προβλήματα η μεγάλη πληγή είναι η γραφειοκρατία που την παράγει η μονιμότητα, διότι σχεδόν όλοι οι κρατικοί υπάλληλη (κρατικούς υπαλλήλους εγώ θεωρό τους πάντες που έχουν εργοδότη το κράτος) για να μπουν στο δημόσιο φιλούν κατουρημένες ποδιές και ικετεύουν από εδώ και από εκεί ώστε να τα καταφέρουν, άρα είναι άνθρωποι ανάξιοι για να προσφέρουν στον λαό
τους, στους συνάνθρωπους τους, η την πατρίδα τους, αλλά μόνο να βρούνε πρόσφορο έδαφος μέσω λαδωμάτων να κονομήσουν που λέμε, και εκτός αυτού αφού μονιμοποιηθούν φτύνουν όλους τους άλλους, θα πούνε ότι όλους τους απαξιώ όχι, ειλικρινά απαξιώ μόνο το ποσοστό που αναλογεί σε αυτή την κατηγόρια που λέω παρά πάνω και ξέρει o λαός που πονάει από την κατάσταση αυτή πόσοι είναι αυτοί . Γιαυτό το μεγάλο πρόβλημα, μια είναι η λύση άρση της μονιμότητας και πως θα γίνει αυτό; από αύριο συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου όσοι θέλουν να είναι στο δημόσιο, τι πιο εύκολο πράγμα είναι από αυτό δεν μου κάνεις φύγε, θα μου πείτε ποιος πολιτικός θα το κάνει αυτό; Ο σωστός πολιτικός που θα ψηφίσουμε και τα ( θα ) του θα είναι τέτοια ώστε αν κτυπάει το χέρι του στα έδρανα της βουλής να πιάνει κρύος ιδρώτας όσους είναι κλανιάρηδες βουλευτές. Ένας τέτοιος πολιτικός δεν υπάρχει, αν υπάρξει θα είναι από ανθρώπους που έχουν παλέψει για να ανέβουν κάπου με αξιοπρέπεια, όπως εμείς όλοι οι απλοί άνθρωποι του λαού και του μόχθου, και όχι από αυτούς που έχουμε τώρα κάτι βουτυρόπαιδα όπως ταραμανλίδες καπανδρέιδες η κιτσοτάκιδες και δεν συμμαζεύετε.
Θα προχωρήσω τώρα σε διάφορους τομής με απλά πράγματα και εύκολα και όπως πάντα για να γίνουν θέλει βούληση μεθοδικότητα που δυστυχώς πάσχουμε και πειθαρχεία στη ιεραρχία τον στόχων μας. ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-